قهوه در کدام کشورها کشت میشود؟ قهوه یکی از محبوب ترین نوشیدنی های جهان است و بسیاری نمی توانند روز خود را بدون نوشیدن یک فنجان از آن به پایان برسانند. این نوشیدنی ها به طورکلی از سه نوع دانه اصلی به نام های روبوستا، عربیکا و لیبریکا به دست می آیند. بنابراین، قاعدتاً قهوه شما نمی تواند بیش از سه طعم داشته باشد؛ اما می بینیم که این طور نیست. یکی از شگفتی های قهوه در تنوع ملیت، اقلیم و شرایط کشت آن است. پس اگر در یک تور دور دنیا باشید، در هر کشور طعم جدیدی از قهوه را تجربه می کنید و انگار که یک دانه قهوه واحد، خود را به زبان های مختلفی به شما معرفی می کند. بیایید نگاهی به تفاوت های شگفت انگیز این سه دانه اصلی در کشورهای مختلف بیندازیم.
پیش از هر چیزی بدانید…
دانه های قهوه مورد استفاده در نوشیدنی ها بر سه نوع هستند که در این بخش ویژگی های منحصربه فرد هر یک را بررسی می کنیم.
عربیکا (Arabica): عربیکا محبوب ترین قهوه در سراسر جهان است و 80 درصد قهوه در جهان از این نوع دانه ها تولید می شود. این دانه قهوه با کافئین کمتر و طعم نرم تر، بسیار معطر و خوشمزه است.
روبوستا (Robusta): این نوع قهوه که حاوی 2.5 درصد کافئین بیشتر نسبت به انواع دیگر است، طعم بسیار خوبی دارد.
لیبریکا (Liberica): لیبریکا نوعی قهوه کم بازده در مقایسه با دو نوع دیگر است.
ازآنجاکه ده ها عامل مانند دما و ارتفاع بر طعم دانه های قهوه تأثیر می گذارد، ویژگی دانه های قهوه در کشورهای مختلف متفاوت می شوند. در این بخش به بررسی ویژگی های قهوه کشورهای مختلف تولیدکننده قهوه می پردازیم.
ویتنام
با اطمینان می توان گفت که قهوه تنها چیزی بود که تحت تأثیر جنگ ویتنام قرار نگرفت. مردم ویتنام دانه قهوه روبوستا را با طعم و مزه قوی ترجیح می دهند. درواقع می توان گفت ویتنام سرزمین بومی روبوستا است و در میان صادرکنندگان جهانی قهوه قرار دارد. روبوستای ویتنامی به دلیل آب وهوای استوایی و بارندگی فراوان این کشور، بسیار قوی است. درعین حال، طعم کمی ترش و مزه ملایم ثانویه را می توان امضای قهوه ویتنامی دانست. این قهوه در میان طرفداران نوشیدنی پایه اسپرسو بسیار محبوب است.
اندونزی
کشور اندونزی تولیدکننده دانه های روبوستا و عربیکا است. این کشور با تولید سالانه 660 میلیون کیلوگرم، جایگاه مهمی در تولید جهانی قهوه دارد. این در حالی است که قهوه های اندونزی در مقایسه با برزیل و کلمبیا، کیفیت و طعم کمتری دارند. مشخصه اصلی دانه های اندونزی، اسیدیته پایین و نت های میوه ای آن است. اگر به دنبال یک نوشیدنی نرم و معطر با اسیدیته کم هستید، قهوه اندونزیایی را انتخاب کنید. این قهوه برای کسانی که می خواهند صبح خود را پرانرژی شروع کنند بسیار مناسب است. علاوه بر این، اندونزی وطن گران ترین نوع لواک (گران قیمت ترین قهوه دنیا که از فضله حیوانات به دست می آید) است.
سوماترا
سوماترا نه تنها بزرگ ترین جزیره اندونزی است، بلکه ششمین جزیره بزرگ جهان به شمار می آید. می توان ادعا کرد که قهوه سوماترا یکی از محبوب ترین انواع قهوه در کره زمین است. این دانه ها با اسیدیته کم و عطروطعم عجیب و پیچیده، علاقه مندان زیادی در جهان پیدا کرده اند. برخی قهوه سوماترا را خاکی، خامه ای و شکلاتی توصیف می کنند. این مزه و رایحه عجیب چند عامل اصلی دارد. در وهله اول طعم خاکی این قهوه با خاک آتش فشانی و حاصلخیز جزیره مرتبط است. درباره اسیدیته کم قهوه نیز می توان مهم ترین عامل را درروش خشک کردن آن دانست که به «فرآیند مرطوب» مشهور است. این فرآیند به دلیل رطوبت بسیار زیاد جزیره سوماترا، بیشتر از حد عادی طول می کشد که می توان تأثیر آن بر طعم نهایی را حس کرد.
قهوه ربوستا تانزانیا تازه برشت مدیوم
براساس وزن از: تومان۲۱۹,۰۰۰
قهوه ربوستا کامرون تازه برشت دارک مدیوم
براساس وزن از: تومان۲۱۹,۰۰۰ قهوه ربوستا پارچمنت تازه برشت دارک – مدیوم
براساس وزن از: تومان۲۴۹,۰۰۰ قهوه ویتنام تازه برشت مدیوم
براساس وزن از: تومان۱۲۲,۰۰۰
برزیل
برزیل یکی از برترین کشورهای تولیدکننده قهوه است. قهوه برزیلی با اسیدیته پایین، ترشی لطیف و عطروطعم سبک دارای تمایز خاصی با قهوه سایر کشورها است. ازجمله دلایل خوشمزگی قهوه برزیلی می توان به مناطق گسترده تولید و کیفیت عالی محصول اشاره کرد. برخی از انواع قهوه در جنوب برزیل، دارای طعم شکلات باکمی تلخی و طعم ثانویه تارت هستند. این کشور عمدتاً در تولید عربیکا تخصص دارد؛ اما مناطق شمالی برزیل نیز به خاطر روبوستاهایی با دارچین و نت های میوه ای، شناخته شده هستند.
قهوه برزیلی به سه روش خشک (طبیعی)، مرطوب (شسته) و نیمه شسته (پالپ طبیعی) فرآوری می شود. در فرآوری خشک، قهوه درحالی که هنوز میوه است خشک می شود؛ درحالی که در فرآوری مرطوب، قهوه قبل از خشک شدن از لایه های بیرونی آن جدا می شود. برای پالپ طبیعی (تفاله طبیعی) نیز از روش تخمیر قهوه استفاده می شود؛ که این فرآوری به منظور برای از بین بردن پوست و سرعت بخشیدن به فرآیند خشک کردن انجام می گیرد.
هند
بسیاری از مردم به اشتباه تصور می کنند که در هند فقط چای کشت می شود. این در حالی است که این کشور صادرکننده بزرگ قهوه است. دانه های قهوه عربیکا و روبوستا به وفور در هند کشت می شوند. البته دانه های روبوستا در مناطق شرقی رشد می کنند و بیشتر به منظور صادرات کشت می شوند. طعم نرم، مزه شیرین و میزان اسیدیته بسیار بالای قهوه های جنوب هند در جهان مشهور است. برخی از قهوه های محلی هند نیز طعم شکلات دارند.
کلمبیا
کلمبیا با تولید سالانه 810 میلیون کیلوگرم، تولیدکننده یکی از محبوب ترین و مشهورترین قهوه های دنیا است. این کشور دارای قهوه هایی با طعم شیرین، میوه ای، آرامش بخش، ملایم و متعادل است. خاک حاصلخیز و آتش فشانی و هوای مرطوب مناطق رشد قهوه موجب کیفیت مثال زدنی قهوه کلمبیایی شده است. مناطق پرورش و رشد قهوه ها در دامنه های تند هستند که به دلیل تابش طولانی مدت آفتاب بر دانه ها و ارتفاع زیاد، کیفیت و مزه را به بهترین سطح ممکن ارتقا می دهند.
یکی از جذابیت های قهوه های این کشور، چیده شدن دستی آن ها بدون دخالت ماشین آلات است. به این ترتیب، بهترین و رسیده ترین دانه های قهوه چیده می شوند و بقیه تا زمان بلوغ خود بر روی شاخه باقی می مانند. تولیدکنندگان محلی عربیکای کلمبیایی از فناوری بو دادن مرحله به مرحله منحصربه فردی استفاده می کنند که طعم غنی و متعادلی را به دانه های قهوه می دهد. اما قهوه در چه مناطقی رشد میکند؟ 22 منطقه مختلف رشد قهوه به طورکلی به سه دسته تقسیم می شوند و هر یک به دلیل آب وهوا، درجه حرارت کلی و میزان بارندگی دارای طعم خاص خود هستند.
- مناطق شمالی: رگه هایی از شکلات و آجیل، اسیدیته کمتر
- مناطق مرکزی: مزه گیاهی و میوه ای
- مناطق جنوبی: اسیدیته بیشتر، طعم مرکبات
قهوه ربوستا کامرون تازه برشت دارک مدیوم
براساس وزن از: تومان۲۱۹,۰۰۰ قهوه ویتنام تازه برشت مدیوم
براساس وزن از: تومان۱۲۲,۰۰۰قهوه ربوستا ساحل عاج تازه برشت مدیوم
براساس وزن از: تومان۱۹۹,۰۰۰اتیوپی
فرهنگ قهوه در اتیوپی به دهه 800 میلادی برمی گردد. حتی یافته های تاریخی نشان می دهند که سرزمین قهوه، اتیوپی است. درواقع بزهایی که موجب کشف دانه های قهوه شدند، اهل اتیوپی بودند. پس این کشور را می توان زادگاه قهوه دانست. بعدها این میوه را جوشاندند و نوشیدند و به شکل های امروزی درآوردند. مزارع پرورش قهوه اتیوپی معمولاً در مناطق جنگلی، نیمه جنگلی و باغ ها و مزارع بزرگ قرار دارند.
اتیوپی با 384 میلیون کیلوگرم تولید و بیش از 28 درصد صادرات قهوه به صورت سالانه ، به عنوان یکی از بزرگ ترین تولیدکنندگان عربیکا شناخته می شود. حتی انواع قهوه های نسبتاً ارزان این کشور نیز به اندازه کافی خوشمزه هستند. به دلیل روزهای آفتابی زیادی که این کشور دارد، دانه ها دارای طعم قوی و دلپذیر و بوی کمی وانیلی هستند. در طعم و رایحه قهوه اتیوپی می توان نت های گل یاس، ترنج و زغال اخته را نیز یافت. بهترین قهوه های اتیوپی از نوع وحشی هستند که در دل جنگل ها رشد می کنند.
اوگاندا
اوگاندا یکی از مهم ترین نقش آفرینان صنعت قهوه است. دانه های عربیکا در مناطق مرتفع مختلفی از این کشور رشد می یابند؛ به ویژه در دامنه کوه های الگون در مرز کنیا، دامنه کوه روانزوری در مرز کنگو و مناطقی از شمال غربی اوگاندا می توان تعداد زیادی از این مزارع را مشاهده کرد. این در حالی است که روبوستاهای اوگاندا در جنگل های بارانی و ارتفاعات نسبتاً بالای این کشور رشد می کنند و به نظر می رسد جزو نادرترین نمونه های درختان طبیعی قهوه در تمام دنیا به شمار می آیند.
ویژگی اصلی قهوه های محلی این کشور خاصیت اسیدی، رایحه ای میوه ای و مزه ای مانند طعم شیرکاکائو در نوشیدنی نهایی است. این قهوه می تواند نوشیدنی موردعلاقه کودکان و کسانی است که نوشیدنی های بسیار قوی را دوست ندارند باشد. بوگیشو ازجمله مهم ترین انواع قهوه تولیدی در کشور اوگاندا است.
پرو
قهوه کدام کشور بهتر است؟ بیایید در مورد قهوه پرو به عنوان بهترین انواع دانه موجود در جهان صحبت کنیم. این کشور یکی از مهم ترین تولیدکنندگان روبوستا و عربیکا است. ازآنجایی که قهوه های پرو در دامنه کوه ها رشد می کنند، رنگ آن ها تیره می شود و رگه ای از طعم میوه ای مرکبات شیرین دارند. ویژگی های آب وهوایی این کشور امکان کشت و پرورش دو نوع دانه قهوه را در پاییز و تابستان فراهم می کند. انواع تابستانی نرم تر هستند و طعم مطبوعی دارند. اگر به دنبال طعم قوی تری هستید، قهوه های تهیه شده در پاییز را انتخاب کنید.
کنیا
دانه های قهوه کنیا در خاک های آتش فشانی بسیار غنی و حاصلخیزی که در ارتفاعات 1400 تا 2000 متر بالاتر از سطح دریا پرورش داده می شوند. این ارتفاع به طور محسوسی بر طعم قهوه تأثیر می گذارد و ویژگی های منحصربه فردی به آن می دهد. استفاده از تکنیک های مختلف فرآوری و شرایط رشد دانه های قهوه کنیا، منجر به طعم جسورانه آن ها می شود. تولیدکنندگان قهوه کنیا اغلب از روش فرآیند مرطوب برای خشک کردن دانه ها استفاده می کنند که شامل خیساندن و سپس تخمیر به مدت یک یا چند روز می شود. پوشش قندی روی قهوه نیز از طریق فرآیند تخمیر برداشته شده و سپس خشک می شود. اینکه غالباً دانه های قهوه کنیا مستقیماً در معرض آفتاب رشد می کنند، یک خصیصه شیرین و مرطوب گرمسیری به قهوه می دهد که به صورت ترشی توت سیاه یا گوجه فرنگی است و اسیدیته قابل توجهی دارد.
گواتمالا
برای کشور نسبتاً کوچکی مانند گواتمالا، قرار گرفتن در میان برترین تولیدکنندگان جهانی قهوه بسیار شگفت انگیز و عالی به نظر می رسد. مناطق گسترده ای از گواتمالا دارای خاک بسیار حاصلخیزی است که توسط خاکستر آتش فشان های مجاور غنی می شوند. میزان بارندگی در مناطق مختلف این کشور متفاوت است. به گونه ای که در بعضی مناطق شاهد بارندگی های مداوم هستیم و در مناطق دیگر بارندگی بسیار کمتری دیده می شود.
ارتفاع از سطح دریا برای مناطق مختلف، متفاوت است که موجب تنوع طعم در محصولات صادراتی این کشور می شود. قهوه های منطقه آنتیگو به لطف رطوبت کم و مواد مغذی فراوان حاصل از خاک آتش فشانی، به عنوان محبوب ترین قهوه های گواتمالا شناخته می شوند. قهوه های گواتمالا معمولاً با طعم شیرین و نت کاکائو شناخته می شوند و اسیدیته نسبتاً کمی دارند.
تانزانیا
قهوه تانزانیا دارای طعم و مزه توت و نت های شیرین است. در هنگام تهیه نوشیدنی، انواع قهوه های جنوبی رایحه گل و طعم قوی تر و غنی تری دارند. انواع شمالی ترش تر و دارای طعم دارچین ترش هستند. ازآنجایی که قهوه های تانزانیا در خاک آتش فشانی رشد می کنند، دانه ها دارای اسیدیته و تلخی متوسط رو به زیاد هستند. قهوه های تانزانیا در دامنه کوه ها کشت می شوند. جالب است بدانید که هنوز هم گونه های وحشی زیادی از قهوه در این کشور کشف می شوند و تنوع طعم و رایحه قهوه های تانزانیایی را روزبه روز افزایش می دهند. بیشتر قهوه های تانزانیا از نوع عربیکا بوده و نزدیک به 30 درصد از تولیدات این کشور از نوع روبوستا هستند.
نیکاراگوئه
قهوه های نیکاراگوئه مانند بسیاری دیگر از قهوه های آمریکای مرکزی است؛ با این تفاوت که اسیدیته آن کمتر و ملایم تر است. رایحه دانه ها دارای نت های کارامل، شکلات شیرین و مرکبات است. طعم قهوه های نیکاراگوئه دارای تلخی متعادل با رگه هایی از وانیل، گل و مرکبات است. دانه های ماراگاگایپ ازجمله دانه های کشور نیکاراگوئه هستند که به عنوان بزرگ ترین دانه های قهوه جهان شناخته می شوند. عوامل اصلی موفقیت این قهوه ها را می توان آب وهوای گرم و استوایی و خاک آتش فشانی حاصلخیز دانست که تأثیری باورنکردنی بر رشد قهوه های می گذارند.
هندوراس
تولید قهوه در تاریخ کشور هندوراس از جایگاه مهمی برخوردار است. اگرچه این کشور جزو بزرگ ترین صادرکنندگان قهوه نیست، اما هنوز هم دانه های بسیار مطلوبی تولید می کند که مردم در سراسر جهان از آن ها لذت می برند. طعم های سبک و میوه ای اغلب جذابیت خاصی به قهوه های هندوراس می دهد. شرایط رشد قهوه در هندوراس مشابه گواتمالا و نیکاراگوئه است. بیشتر مزارع قهوه بسیار کوچک هستند و اکثراً درخطر زنگ گیاه و طوفان های ویرانگر سالانه از بین می روند. بنابراین، این قهوه ها در شرایط سختی رشد و نجات پیدا می کنند که به نظر می رسد طعم آن ها را چند برابر دل چسب تر کرده است.
قهوه های هندوراس هم در دامنه هایی با خاک حاصلخیز و هوایی خنک و هم در مناطق مرتفع و کوهستانی با آب وهوای گرمسیری رشد می کنند و اسیدیته قوی دارند. قهوه های این کشور بسیار متنوع هستند و هرکدام بسته به آب وهوا و ارتفاع هر منطقه، طعم و ویژگی های خاص خود را پیدا می کنند. این کشور، قهوه هایی با نت های شیرین مانند کاکائو، کارامل و مرکبات تولید می کند.
سخن پایانی
همان طور که مشاهده می کنید، آب وهوا نقش مهمی در طعم دانه های قهوه دارد. نوع خاک، میزان بارندگی و درجه و مدت زمان تابش نور آفتاب بر دانه های قهوه نیز بسیار مهم هستند. هرچه آب وهوای کشور گرم تر باشد، عطرهای میوه ای و رایحه گل ها بیشتر می شوند. توجه داشته باشید که هنگام انتخاب قهوه یک کشور خاص، باید بر روی اسیدیته، میزان تلخی، عطر و طعم تمرکز کنید. اگر در مقابل یک دوراهی قرار دارید و به انتظار یک ناجی و اندکی اشاره برای یک انتخاب بهتر نشسته اید، راهنمای انتخاب قهوه می تواند شما را از این سردرگمی نجات دهد.
منابع: Driftaway.coffee, Americanolouge
