قهوه گواتمالا

خرید قهوه گواتمالا می‌تواند یکی از اتفاقات خوب برای علاقه‌مندان به دنیای قهوه و چشیدن طعم‌های متفاوت و منحصر به فرد باشد. آیا درباره قهوه گواتمالا شنیده‌اید و می خواهید در مورد آن بیشتر بدانید؟ اگر چنین است، این مقاله هر آنچه را که باید در مورد دانه قهوه گواتمالا بدانید از دیدگاه یک عاشق قهوه به شما میگوید.

در اینجا بررسی میکنیم در مورد اینکه چرا قهوه گواتمالا عربیکا بسیار خوب است و ویژگی ها و مشخصات طعمی مناطق قهوه‌خیز گواتمالا، راه‌های تجربه این قهوه و توضیحات از بهترین قهوه ها در این کشور را ارائه خواهیم کرد.

بیایید با سوال اصلی شروع کنیم …

آیا قهوه گواتمالا خوب است؟

پاسخ کوتاه این است … بله!

پاسخ کامل‌تر این است که به دلیل ارتفاع زیاد، خاک آتشفشانی غنی، آب و هوای استوایی و فصل بارندگی طولانی، گواتمالا دانه هایی با کیفیت بالا را به ما هدیه می‌دهد. خانواده‌های زیادی چند نسل در صنعت قهوه در گواتمالا درگیر بوده‌اند، بنابراین صاحبان مزارع قهوه گواتمالا می‌دانند چگونه دانه‌ها را برای ایجاد بهترین طعم ممکن کشت و فرآوری کنند.

از زمانی که قهوه در گواتمالا فقط یک کالای صادراتی بود، اکنون بسیار گذشته است و این محصول به عنوان یک کالای ویژه و معرف یک ملیت در بازار حضور پیدا می‌کند. پیدا کردن کافی شاپ هایی که قهوه گواتمالا را دم‌آوری می‌کنند با باریستاهایی که به این قهوه عشق می‌ورزند، آسانتر از همیشه شده است.

شما می‌توانید برای خرید قهوه گواتمالا محصولات زیر را از کافی استور تهیه نمایید و از عطر و طعم منحصر به فرد آن بیشترین لذت را ببرید.

این کشور در درجه اول دانه های عربیکا را پرورش می دهد و استانداردهای سخت گیرانه ای برای درجه بندی قهوه برای هر نوع صادراتی دارد.

تاریخچه قهوه گواتمالا

گواتمالا دارای مناطق و شرایط مختلف در حال رشد است که قهوه های با کیفیت تولید می‌کند. امروزه این کشور به عنوان تولید کننده برخی از طعم‌دارترین و متفاوت ترین تجربه قهوه در سراسر جهان مورد احترام است.

از زمانی که اولین گیاهان در اواسط دهه 1700 به گواتمالا آمدند، قهوه کاتالیزوری برای اقتصاد و توسعه این کشور بوده است. تخمین زده می‌شود که ورود قهوه به آمریکا در قرن 18 اتفاق افتاد و در اواسط دهه 1700 راهی گواتمالا شد تا به عنوان یک گیاه زینتی در صومعه یسوعیان “Compaña de Jesús” واقع در جایی که اکنون به عنوان La Antigua Guatemala شناخته شده است، استفاده شود.

دولت شروع به تشویق تولید قهوه با معافیت های مالیاتی و جوایز نقدی برای سهمیه تولید کرد. بیشتر قهوه‌ای که در این سال‌ها کشت می‌شد در داخل مصرف می‌شد و اولین صادرات بعد از سال 1850 به ثبت رسید. رنگ مصنوعی در انگلستان اختراع شد و گواتمالا ضربه سختی به اقتصاد خود که مبتنی بر صادرات نیل و کوشین بود متحمل شد. قهوه به عنوان محصولی که می توانست به ثبات مجدد اقتصاد کمک کند، جهش کرد.

کشت قهوه در سراسر کشور گسترش یافته بود. حتی با وجود اینکه این بخش باید بر مشکلات طبیعت مانند باران های بیش از حد، یخبندان و فوران های آتشفشانی غلبه می کرد، کشاورزان قهوه برای حرکت رو به جلو سازگار شدند. در همین زمان بود که کیفیت قهوه گواتمالا عربیکا در بین مصرف کنندگان مورد تحسین قرار گرفت و برخی از مزارع با جوایز ویژه ای در ایالات متحده و اروپا شناخته شدند.

در زمان دولت پرزیدنت لازارو چاکون (Lazaro Chacón) برای حمایت از صنعت قهوه، دفتر مرکزی قهوه (Central Office of Coffee) تأسیس شد. این سازمان متشکل از نمایندگانی از دولت، کنفدراسیون انجمن های کشاورزی و اتاق بازرگانی گواتمالا بود. سقوط بزرگ (Great Deression) و اثرات جنگ جهانی دوم به اقتصاد ضربه زد و بخش قهوه به شدت تحت تأثیر قرار گرفت. پس از سال 1945 بود که قیمت قهوه دوباره ثابت شد و تا سال 1958، زمانی که کاهش قیمت دیگری به این بخش رسید، حفظ شد.

انجمن ملی قهوه گواتمالا (Anacafé) با هدف حمایت از صنعت محلی برای بهبود رقابت پذیری آن در سال 1960 تأسیس شد. با تلاش برای ثبات قیمت، بازار جهانی قهوه از سال 1962 تا 1989 با سیستم سهمیه‌بندی فعالیت می‌کرد. به هر کشور تولیدکننده مقداری قهوه برای فروش به کشورهای مصرف‌کننده اختصاص داده شد. پس از انحلال سیستم سهمیه بندی، در دهه 1990، Anacafé تصمیم گرفت مزیت رقابتی گواتمالا را بر کیفیت شناخته شده آن متمرکز کند و نام تجاری Guatemalan Coffees راه اندازی شد.

تولید قهوه توسط دولت به عنوان میراث ناملموس کشور شناخته شد. امروزه قهوه همچنان یکی از اصلی‌ترین محصولات صادراتی کشاورزی است و کیفیت آن قهوه گواتمالا را در ذهن برشته کنندگان و مصرف‌کنندگان نگه می‌دارد. این منبع درآمد، اشتغال و افتخار برای بیش از 125000 خانواده گواتمالایی است.

انقلاب و تحولات گواتمالا

در ژوئن 1952، در جریان انقلاب گواتمالا، کنگره فرمان 900 را تصویب کرد که به عنوان قانون اصلاحات ارضی نیز شناخته می‌شود. این قانون زمین را از نزدیک به 1700 ملک به 500000 دهقان بی زمین تقسیم کرد. اکثر ذینفعان مردم بومی بودند که از زمان تسخیر اسپانیا در دهه 1500 به زمین دسترسی نداشتند.

این قانون به نوبه خود خشم بسیاری از مالکان قدرتمند از جمله شرکت یونایتد فروت و ایالات متحده را برانگیخت که اصلاحات را یک تهدید کمونیستی می دانستند. قانون اصلاحات ارضی اغلب به عنوان یک عامل تحریک کننده در کودتای 1954 ذکر می‌شود که آغاز دهه ها جنگ داخلی بود.

جنگ داخلی گواتمالا تا سال 1996 به پایان نرسید و خشونت نیمه دوم قرن بیستم به طور قابل توجهی مانع صنعت قهوه گواتمالا شد. ثبات زمان صلح به آرامی برای گسترش تولید قهوه به فراتر از مناطق تاریخی کشت قهوه دامن زد. با شروع قرن بیست و یکم، زمینی که زمانی محصولات محبوبی مانند ماکادمیا و آووکادو در آن کشت می‌شد، با قهوه جایگزین شد.

فرهنگ گواتمالا

در سفر به گواتمالا، فرهنگی را کشف خواهید کرد که تأثیرات قوی مایاها و اسپانیایی ها را منعکس می‌کند، و همچنان به عنوان تضاد بین روستاییان فقیر مایا در ارتفاعات روستایی، و جمعیت شهرنشین و نسبتاً ثروتمند ماستیزوها (در گواتمالا به عنوان لادینو شناخته می‌شود) تعریف می‌شود که شهرها و دشتهای کشاورزی اطراف را اشغال می کنند.

با آمدن فاتحان اسپانیایی، قدرت به خارجی ها منتقل شد و نوادگان مختلط آنها، لادینوها، به خانواده های قدرتمند جدید گواتمالا تبدیل شدند. با این حال، برخلاف بسیاری از سایر نقاط جهان جدید، اروپایی‌ها به طور کامل مردم بومی را به حاشیه پس نزدند یا جایگزین آنها نشدند، بلکه اتحادی ناآرام تشکیل دادند.

در حالی که زبان اسپانیایی به زبان رسمی اجباری در مدارس تبدیل شد، زبان‌های مختلف مایا هرگز از بین نرفتند و امروزه هنوز در سراسر ارتفاعات به طور گسترده صحبت می‌شود. موسیقی گواتمالا شامل چندین سبک و بیان است. مایاها تمرین موسیقی شدیدی داشتند.

گواتمالا همچنین یکی از اولین مناطق در دنیای جدید بود که از سال 1524 به موسیقی اروپایی معرفی شد. آهنگسازان بسیاری از سبک های موسیقی رنسانس، باروک، کلاسیک، رمانتیک و معاصر آثاری از همه ژانرها با کیفیت بسیار بالا ارائه کرده اند. ماریمبا ساز ملی گواتمالا است. ماریمبا از کلیدها یا میله‌ها (معمولاً از چوب) ساخته می‌شود که هنگام ضربه زدن، موسیقی تولید می‌کنند. کلیدها مانند کلیدهای پیانو چیده شده‌اند.

در طول سفر به گواتمالا ممکن است بشنوید که تا بیست و یک زبان متمایز مایا صحبت می‌شود، به ویژه در مناطق روستایی. علاوه بر این، چندین زبان آمریکایی غیر مایا وجود دارد، مانند زبان بومی Xinca، و Garifuna، یک زبان آراواکایی که در سواحل کارائیب صحبت می‌شود.

مردمان مایا به خاطر منسوجات رنگارنگ بر پایه نخشان که به صورت شنل، پیراهن، بلوز و لباس بافته شده‌اند، شناخته می‌شوند. هر روستا الگوی متمایز خود را دارد که این امکان را به وجود می‌آورد که زادگاه یک فرد را از روی دید تشخیص دهید. لباس زنانه از یک پیراهن (کمیزا) و یک دامن بلند (فالدا) تشکیل شده است.

کاتولیک رومی با مذهب بومی مایا ترکیب شد و مذهب ترکیبی منحصر به فردی را تشکیل داد که در سراسر کشور رواج داشت و در مناطق روستایی همچنان ادامه دارد.

سال 1960 همچنین شروع تقریبی جنگ داخلی طولانی و وحشیانه بود که لادینوهای ثروتمندتر شهری را در مقابل مایاهای فقیر روستایی قرار دادند. هر دو طرف درگیر تاکتیک‌های جوخه‌ی مرگ بودند، اگرچه با توجه به همه موارد، تلفات در سمت روستاییان بسیار بیشتر بود، زیرا لادینوها دولت و ارتش را کنترل می‌کردند.

جوخه‌های نظامی دولت با کمک سوء استفاده از سنت روستاییان مایا که پارچه‌های متمایز را برای شناسایی روستای خود می‌پوشیدند، به سربازان دولتی اجازه می‌داد تا روستاییان مشکوک به مخالفت با دولت را در حین مشاهده بکشند.

جنگ داخلی، میانه‌روها و طبقه متوسط را مجبور کرد که یا طرفی بگیرند یا از کشور فرار کنند و این باعث دوقطبی شدن بیشتر کشور شد. پس از 36 سال جنگ و حدود 100.000 کشته، در سال 1996 توافقنامه صلح امضا شد و از آن زمان به بعد کشور به تدریج در حال بهبود است. قابل درک است که هنوز خصومت بزرگی بین فقیر و غنی، مایا و لادینو وجود دارد، اگرچه همه آنها خود را گواتمالایی می دانند.

شهر گواتمالا خانه بسیاری از کتابخانه‌ها و موزه‌های این کشور، از جمله آرشیو ملی، کتابخانه ملی و موزه باستان‌شناسی و قوم‌شناسی است که مجموعه‌ای وسیع از مصنوعات مایا را در خود جای داده است. موزه‌های خصوصی مانند Ixchel که بر منسوجات و Popol Vuh که بر باستان‌شناسی مایاها تمرکز دارند.

هر دو موزه در پردیس Universidad Francisco Marroquín قرار دارند. جایزه ملی ادبیات گواتمالا جایزه ای است که مجموعه آثار یک نویسنده را به رسمیت می شناسد. از سال 1988 هر ساله توسط وزارت فرهنگ و ورزش اعطا می‌شود.

فرهنگ غذایی و قهوه گواتمالا

اگرچه گواتمالا یک غذای ملی ندارد، اما بسیاری از غذاها به عنوان اصلی ترین رژیم غذایی برای استفاده روزمره ظاهر شده اند. همانطور که در زمان مایاها بود، ذرت همچنان یکی از مواد اصلی است. اغلب از آن به صورت تورتیلا استفاده و گرم سرو می‌شود.

یکی دیگر از غذاهای مایاها، لوبیا سیاه، نیز به طور گسترده در هر وعده غذایی مصرف می‌شود. آنها به روش های مختلفی تهیه می شوند، از سرخ کردنی گرفته تا پوره شده. سایر مواد اولیه شامل برنج، تخم مرغ و پنیر است.

مانند ایالات متحده، محبوب ترین پروتئین ها مرغ، بوقلمون و گوشت گاو هستند. اینها معمولاً با لوبیا و برنج سرو می شوند و به صورت برشته، کبابی یا سرخ شده تهیه می شوند. آنها را می توان به صورت خورش نیز پخت. پپیان یک خورش غلیظ با گوشت و سبزیجات است که به ویژه در آنتیگوا رایج است.

غذاهای دریایی لذیذ را می توان در سواحل یافت که به صورت برشته، کبابی یا سرخ شده با انواع ادویه ها تهیه می شوند. اگرچه تنقلات دارای کالری بیشتری مانند دونات ها محبوب هستند (مشابه ایالات متحده)، میوه ها و سبزیجات فراوان به حفظ یک رژیم غذایی سالم کمک می‌کند.

زمانی که گزینه هایی مانند انبه تازه، پاپایا، موز و یوکا تقریباً در تمام طول سال در دسترس هستند، استفاده روزانه میوه ها و سبزیجات دشوار نیست.

در زیر چند غذای محبوبی وجود دارد که مسافران باید در طول تور گواتمالا امتحان کنند:

چوراسکو – استیک فیله گوشت گاو وسط برش خورده با زغال کبابی Chiles Rellenos – فلفل سبز تازه بو داده آناهیم، پوبلانو یا پازیلا فلفل چیلی پر شده با پنیر در حال ذوب و مواد تشکیل شده از گوشت، کشمش و آجیل خرد شده، در خمیر تخم مرغ پوشیده شده و سرخ شده که اغلب در سس گوجه فرنگی سرو می‌شود.

پلاتانوس – که پلانتین نیز نامیده می‌شود، با نشاسته‌ بیشتر و شیرینی کمتر، شبیه به موز است می‌تواند بخشی از هر وعده غذایی باشد. هنگامی که قبل از رسیدن آنها برداشت می‌شود، می توانند جای سیب زمینی را در وعده های غذایی بگیرند.

به خصوص وقتی له شده و در قطعات گرد سرخ شده و سپس کمی نمک زده می شوند، خوشمزه هستند. این آماده سازی توستون نامیده می‌شود. وقتی رسیدند، می توانند دسرهای خوشمزه ای درست کنند که احتمالاً با شیر، شکر و دارچین پخته می شوند.

قهوه صنعت بزرگی در گواتمالا است و این منطقه انواع قهوه را در صنعت غذایی خود ارائه می‌کند. سفر به گواتمالا قطعاً باید شامل وقت گذاشتن برای آزمایش قهوه های غنی محلی و طعم های ویژه آنها باشد. هفت نوع قهوه عربیکا در گواتمالا وجود دارد که طعم آن به دلیل خاک، ارتفاع، رطوبت و بارندگی متفاوت است.

بنابراین، مسافران گواتمالا در یافتن طیف وسیعی از قهوه‌های استثنایی مشکلی نخواهند داشت و حتی ممکن است بتوانند یک یا دو قهوه فینکا و همچنین تپه‌هایی از دانه‌های خشک شده در آفتاب را ببینند و عطر متمایز آن‌ها را استشمام کنند. سایر نوشیدنی‌های رایج شامل لیکوادو است و آب میوه‌های شیرین شده یا شیر و همچنین نوشیدنی‌های گازدار.

مردم آمریکای شمالی و اروپایی‌ها برای دهه‌ها از قهوه اتیوپی، کاستاریکا و ویتنام، در کافی‌شاپ‌های محلی خود لذت می‌برند. قهوه یک فرهنگ است – در ایالات متحده، کمدی هایی مانند «فرندز» و «سینفلد» در کافی شاپ ها ساخته شدند. بنابراین عجیب است که در یک کشور تولیدکننده قهوه مانند گواتمالا وارد تجارت شوید و قهوه فوری شیرین دریافت کنید! اما برای همیشه اینطور بوده است.

فرانسیسکو پالاریا، سردبیر Café Cultura، یک مجله قهوه با تمرکز بر صنعت قهوه در گواتمالا و السالوادور، می‌گوید: حتی صاحبان مزارع قهوه، قهوه فوری می‌نوشیدند، … کسب‌وکار تولید وجود داشت، اما مصرف نه.

از نظر تاریخی، کشورهای تولید کننده قهوه، مصرف کننده قهوه تخصصی (اسپشیالتی) نیستند. بهترین دانه ها به ایالات متحده، اروپا و ژاپن حمل می شوند، جایی که میوه های ارزان قهوه خام به دانه های برشته گران قیمت تبدیل می شوند. اما در سال‌های اخیر، Palarea می‌گوید که کافه‌های محلی اینجا، مانند کافه باریستا و ال کافتالیتو، به بسیاری از گواتمالایی‌ها این فرصت را می‌دهند تا قهوه‌ی معروف خود را بنوشند.

او می‌گوید: «[قهوه‌های زنجیره‌ای گواتمالا] محرک‌های ایجاد فرهنگ مصرف قهوه در یک کشور تولیدکننده قهوه هستند.

ورود استارباکس که در سال های گذشته دو شعبه در گواتمالا افتتاح کرد، نشان می دهد که تقاضا برای قهوه تخصصی وجود دارد. استارباکس موفقیت آهسته‌ای را در قهوه‌های زنجیره‌ای محلی به دست آورد و در حال پیگیری و تشخیص پتانسیل آن است. بسیاری از بعدازظهرها در مکان‌های جدید استارباکس، مشتریان ۱۵ دقیقه در صف می‌مانند و نمی‌توانند صندلی پیدا کنند.

برخی شواهد از این ادعا حمایت می‌کنند که مصرف رو به افزایش است: طبق گزارش سالانه قهوه وزارت کشاورزی ایالات متحده، مصرف داخلی قهوه در گواتمالا در پنج سال گذشته دو برابر شده است.

پالریا معتقد است که این روند می تواند اقتصاد گواتمالا را تقویت کند، کشوری که بیش از نیمی از شهروندان آن زیر خط فقر زندگی می کنند. او می گوید: فرهنگ مصرف قهوه در یک کشور تولیدکننده قهوه می تواند از جهات مختلف به بهبود کشور کمک کند.

همچنین پالریا می‌گوید در هر فنجان قهوه بیش از 1000 نفر از کشاورزان و صادرکنندگان گرفته تا برشته‌کنندگان و باریستاها درگیر هستند. وقتی قهوه به صورت محلی تولید می‌شود، این می تواند به معنای ایجاد 1000 شغل در گواتمالا باشد. مزایای مصرف بیشتر قهوه می تواند به کشور کمک کند.

با این حال، اکثر مردم گواتمالا هنوز مزایای افزایش مصرف را احساس نمی کنند. با توجه به اینکه 52 درصد از جمعیت هنوز با کمتر از 2 دلار در روز زندگی می کنند، خرید یک کاپوچینو به قیمت 3.50 دلار در استارباکس غیرممکن است.

خرید قهوه گواتمالا این روزها چه برای صادرات و چه برای مصارف داخلی افزایش یافته است که خبر خوبی برای کشور و مردم گواتمالا می‌تواند باشد.

دانه قهوه گواتمالا چه طعمی دارد؟

بسته به منطقه، طعم قهوه گواتمالا می تواند دارای رایحه های گل و مرکبات، با طعم های شکلاتی، شیرین، میوه ای، شرابی یا آجیلی باشد. این قهوه به خاطر طعم قوی و متعادل و همچنین اسیدی مشخص، دلپذیر و ماندگارش معروف است. همه این عناصر ترکیبی از هنر و صنعت بوده و نتیجه آن یک فنجان قهوه فراموش نشدنی است. وقتی درست تهیه شود، یک نوشیدنی فوق العاده ظریف و پیچیده است.

ویژگی‌های قهوه گواتمالا

انواع دانه های قهوه گواتمالا

همانطور که در جدول فوق نیز مشخص شده است، شش نوع اصلی از دانه های قهوه عربیکا در گواتمالا رشد می‌کنند. در ادامه به توضیح درباره هر یک از آنها پرداخته‌ایم.

• تیپیکا (Typica): این واریته یا همان گونه، به دلیل قد بلند، بازدهی کم و حساسیت زیاد به زنگ برگ قهوه شناخته شده است. اما دقیقاً همین خصوصیات است که به تیپیکا طعم قوی تر و اسیدیته با طراوت می بخشد.
• کاتورا (Caturra): گیاهی با اندازه متوسط، سبز و فشرده با پتانسیل عملکرد خوب با کیفیت استاندارد در آمریکای مرکزی. این یک جهش طبیعی از گونه بوربون است همچنین حساسیت بالا به زنگ قهوه دارد.
• بوربون (Bourbon): با قد بلند، رنگ سبز و تولید نسبتا کم تشخیص داده می‌شود. بوربن مستعد ابتلا به بیماری های عمده است، اما کیفیت فنجان عالی آن، توانسته آن را به گونه ای ارزشمند برای تولیدکنندگان قهوه تبدیل کند.
• کاتوآی (Catuai): بسیار حساس به زنگ قهوه است اما دانه های قهوه با کیفیت بالا تولید می کند که با قدرت زیاد و قد کوتاه با پتانسیل بازدهی بالاتر مشخص می‌شود. با توجه به اندازه کوچک آن، می توان آن را با تراکم تقریباً دو برابر کاشت.
• پاچه (Pache): گیاه فشرده و برنزی رنگ با پتانسیل عملکرد متوسط که از جهش طبیعی گونه تایپیکا حاصل می‌شود. به بیماری های عمده بسیار حساس است اما در ارتفاعات از کیفیت خوبی برخوردار می‌باشد.
• ماراگوگیپ (Maragogipe): برخی از بزرگترین دانه های قهوه که می توانید پیدا کنید را دارد. در مورد برگ ها و میانگره های (Internodes) آن نیز همینطور است. اگرچه مستعد زنگ زدگی است و بنابراین عملکرد بسیار کمی دارد، اما کیفیت فنجان هنوز چیزی بین خوب و بسیار خوب خواهد بود.

جغرافیا قهوه گواتمالا

ممکن است این سوال برای شما پیش بیاید که “قهوه گواتمالا از کجا می آید؟” حدود هشت منطقه قهوه وجود دارد که دانه‌های قهوه خوشمزه در آنها به بهترین وجه کشت می‌شود: دره آکاتنانگو، قهوه آنتیگوا، آتیتلان سنتی، جنگل بارانی کوبان، فلات فرایجانس، ارتفاعات هوهوتنانگو، نوو اورینته و سن مارکوس آتشفشانی.

می‌توانید یکی از مناطق فوق را برای خرید قهوه گواتمالا انتخاب نموده و از نوشیدن آن نهایت لذت را ببرید.

بیایید نگاهی دقیق تر به هر یک از آنها بیندازیم.

1. دره آکاتنانگو (Acatenango Valley)

خاکهای شنی و غنی آکاتنانگو دائماً با مواد معدنی آتشفشان فوئگو که در نزدیکی این منطقه است، تقویت می‌شوند. ارتفاع زیاد (تا 2000 متر) یک تاج جنگلی متراکم ایجاد می‌کند که از درختان قهوه در برابر آفتاب خشن محافظت می‌نماید. بادهای معتدل اقیانوس آرام نیز به خشک شدن گیلاس قهوه کمک می‌کند و در نتیجه قهوه ای متعادل با طعم های پیچیده ایجاد می‌کند.

مشخصات منطقه کشت قهوه دره آکاتنانگو:

• دما: 14 – 31 درجه سانتیگراد
• بارندگی: 1219 – 1829 میلی متر
• رطوبت: 70 تا 80 درصد
• ارتفاع: 1311 – 1981 متر

2. قهوه آنتیگوا (Antigua Coffee)

رطوبت کم منطقه، خاک آتشفشانی غنی و قرار گرفتن در معرض آفتاب زیاد و شب های خنک، شرایط ایده آلی را برای رشد گیاهان قهوه ایجاد می‌کند. سایه متراکم درختان منطقه از گیاهان قهوه در برابر سرماهای دوره ای محافظت می‌کند. سه آتشفشان منطقه – آگوا، فوئگو و آکاتنانگو – گرد و غبار منظمی از خاکستر غنی از مواد معدنی را فراهم می کنند که خاک را غنی تر میکنند. قهوه آنتیگوا به خاطر طعمی ملایم و متعادل با نت ‌های شکلات و کارامل معروف است.

مشخصات منطقه کشت قهوه:

• دما: 18 – 22 درجه سانتیگراد
• بارندگی: 813 – 1219 میلی متر
• رطوبت: 65%
• ارتفاع: 1524 – 1707 متر

3. آتیتلان سنتی (Traditional Atitlán)

سه آتشفشان مشرف به دریاچه آتیتلان – تولیمان، آتیتلان و سان پدرو – در ریزاقلیم نقش دارند و بادهای روزانه (Xocomil) به تکان دادن آب های سرد دریاچه کمک می‌کنند. این یک محیط رشد ایده آل برای قهوه آتیتلان که در دامنه این آتشفشان ها کشت می‌شود، ایجاد می‌کند. خاک غنی و شرایط آب و هوایی ایده آل، دانه های قهوه معطر و لذت بخشی با اسیدیته مرکبات (Citrus Acidity) و بادی (Body) کامل تولید می‌کند.

مشخصات منطقه کشت قهوه:

• دما: 20 – 22 درجه سانتیگراد
• بارندگی: 1829 – 2337 میلی متر
• رطوبت: 75 – 85٪
• ارتفاع: 1524 – 1707 متر

4. جنگل بارانی کوبان (Rainforest Cobán)

کوبان منطقه ای است که در بیشتر سال در مه و ابر های زیاد پوشیده شده است و شرایط ایده آلی را برای رشد گیاهان قهوه ایجاد می‌کند. بیشتر این قهوه در رولینگ هیلز (Rolling Hills)، تحت تأثیرات استوایی حوضه اقیانوس اطلس رشد می‌کند. خاک اینجا سرشار از سنگ آهک و رس است که به ارتقای سطح اسیدی بالا کمک می‌کند. چیپی-چیپی نام یک حالت آب و هوایی محلی و امضای کوبان است و اغلب منطقه را با یک غبار ریز که از پوشش متراکم ابر فرو می‌ریزد، پوشش می‌دهد و به قهوه نت‌های میوه‌ای تازه می‌دهد.

دانه های به دست آمده طعم متمایزی دارند که با سایر مناطق آتشفشانی آفتابی فاصله دارد. بادی لطیف و متعادل و رایحه ای دلپذیر.

مشخصات منطقه کشت قهوه:

• دما: 15 – 20 درجه سانتیگراد
• بارندگی: 3,048 – 4,064 میلی متر
• رطوبت: 85 – 95٪
• ارتفاع: 1311 – 1707 متر

5. فلات فرایجانس (Fraijanes Plateau)

خاک پوکه (Pumice) آتشفشانی منطقه، ارتفاعات زیاد، باران فراوان و رطوبت متغیر شرایط رشد ایده آلی را برای گیاهان قهوه ایجاد می‌کند. آتشفشان فعال فرایجانس و پاکایا، به طور منظم خاک را با رسوبات سبک خاکستر تامین می‌کنند و به دانه های قهوه مواد معدنی بیشتری می بخشند. این فلات همچنین فصل خشک طولانی با آفتاب دارد.

اگرچه ابر، مه و شبنم شدید در صبح زود رایج است، اما به سرعت رفع شده و به همه گیلاس های قهوه اجازه می دهند در آفتاب خشک شوند. در نتیجه، دانه‌های قهوه فرایجانس متعادل، با اسیدیته واضح و طعم شیرین در دهان هستند.

مشخصات منطقه کشت قهوه:

• دما: 12 – 26 درجه سانتیگراد
• بارندگی: 1524 – 3048 میلی متر
• رطوبت: 70 تا 90 درصد
• ارتفاع: 1372 – 1829 متر

6. ارتفاعات هوهوتنانگو (Highland Huehuetenango)

این منطقه که در ارتفاعات کشور قرار دارد، مرتفع ترین و خشک ترین منطقه زیر کشت است. بادهای گرم و خشک منطقه از یخبندان آن را محافظت می‌کند و به کشاورزان اجازه می دهد قهوه را در ارتفاعات بالا کشت کنند. به دلیل موقعیت مکانی آن، اکثر تولیدکنندگان قهوه، محصول قهوه خود را خودشان پردازش می کنند. با این حال، رودخانه ها و نهرهای منطقه منبع آب کافی را فراهم می‌کند. دانه های قهوه ارتفاعات هوهوتنانگو به خاطر اسیدیته خوب، بادی کامل و نت هایی شبیه به شراب معروف هستند.

مشخصات منطقه کشت قهوه:

• دما: 20 – 24 درجه سانتیگراد
• میزان بارندگی: 1219 – 1422 میلی متر
• رطوبت: 70 تا 80 درصد
• ارتفاع: 1524 – 1981 متر

7. نوو اورینته (Nuevo Oriente)

منطقه نوو اورینته از دهه 50 شروع به تولید قهوه کرده است و امروزه تقریباً هر مزرعه ای در کوهستان به کشت دانه های قهوه اختصاص دارد. این منطقه زمانی یکی از فقیرترین و منزوی ترین مناطق گواتمالا بود، اما به لطف صنعت پر سود قهوه، به یک جامعه پر رونق تبدیل شده است. این منطقه طعم منحصر به فرد خود را از آب و هوای بارانی و ابری و خاک های دگرگونی (غنی از مواد معدنی) دریافت می‌کند که در نتیجه قهوه ای متعادل و فول بادی با مشخصات طعم شکلاتی ایجاد می‌کند.

مشخصات منطقه کشت قهوه نوو اورینته:

• دما: 18 – 25 درجه سانتیگراد
• بارندگی: 1829 – 2032 میلی متر
• رطوبت: 70 تا 80 درصد
• ارتفاع: 1311 – 1707 متر

8. سن مارکوس آتشفشانی (Volcanic San Marcos)

سن مارکوس که گرم‌ترین منطقه است، بالاترین میزان بارندگی را نیز تجربه می‌کند که سالانه به 5000 میلی‌متر می‌رسد. باران‌ها زودتر از مناطق دیگر می‌آیند که منجر به گلدهی زودرس می‌شود. مزارع کوچک قهوه با کارخانه های فرآوری مخصوص به خود، اکثریت سان مارکوس آتشفشانی را تشکیل می‌دهند.

به دلیل ماهیت غیرقابل پیش بینی آب و هوا در فصل برداشت، بیشتر قهوه در آفتاب از قبل خشک می‌شود و سپس در خشک کن گواردیولا تکمیل می‌شود. این باعث ایجاد نت های گلی لطیف در عطر و طعم و همچنین اسیدیته برجسته و بادی خوب می‌شود.

مشخصات منطقه کشت قهوه:

• دما: 21 – 27 درجه سانتیگراد
• بارندگی: 4063 – 5080 میلی متر
• رطوبت: 70 تا 80 درصد
• ارتفاع: 1311 – 1829 متر

تولید و صادرات قهوه گواتمالا

صنعت قهوه این کشور در اوایل دهه 1850 آغاز شد و امروزه جزء ضرورت اقتصاد آن است. بیشتر قهوه این کشور در مزارع کوچک خانوادگی قهوه کشت می‌شود که معمولاً با دست برداشت می‌شود. پس از چیدن، دانه ها را به صورت مرطوب پردازش می کنند تا گوشته میوه ها را قبل از اینکه در آفتاب خشک و برشته شوند، جدا کنند.

در طول دوره 2019-2021، صنعت قهوه گواتمالا 3،441،000 کیسه (هر کیسه معادل 60 کیلوگرم) صادر کرد. ما در مورد وزن کل صادرات 206,460,000 کیلوگرم قهوه صحبت می کنیم.

یک گزارش شبکه جهانی اطلاعات کشاورزی بیان می‌کند که مقصد عمده صادرات قهوه گواتمالا به ایالات متحده (49٪) است. دیگر مقاصد محبوب عبارتند از ژاپن (16٪)، کانادا و آلمان. اکنون، از نظر تولید قهوه در گواتمالا، این اعداد طبق خروجی تحقیقات جامع جهانی قهوه است:

• رتبه جهانی صادرات: #10
• حجم صادرات سالانه: 3269
• درصد عربیکا در مقابل روبوستا: 27 درصد
• تعداد مزارع قهوه: 175100
• کل سطح زیر کشت: 308217
• میزان تحقیق و توسعه کشاورزی: 14
• قهوه تولید شده توسط خرده مالکان: 44 درصد
• بهره وری سهامداران کوچک: 702
• متوسط اندازه مزرعه خرده مالک: 1 هکتار

بهترین روش های دم کردن برای قهوه گواتمالا

قهوه عالی باید روش های دم آوری عالی نیز داشته باشد. در اینجا سه روش برای دم کردن دانه های قهوه گواتمالا وجود دارد. آزمایش کنید و روشی را که بیشتر دوست دارید بیابید. تکنیک دم کردن مورد علاقه خود را در بخش نظرات به اشتراک بگذارید و دلیل آن را به ما بگویید!

پراور (Pourover)

فقط دانه های خود را آسیاب کنید و سپس آنها را در یک فیلتر قرار دهید. به آرامی آب داغ را روی آن بریزید و اجازه دهید در فنجان یا کارافه شما چکه کنند. این موضوع اجازه می دهد پودرهای قهوه شکوفا شوند (Coffee Blooming) و مواد معطر خود را آزاد کنند و در نتیجه یک فنجان قهوه پر از طعم ایجاد شود.

اگر می‌خواهید قدرت قهوه خود را کنترل کنید، پراور عالی است. فقط اندازه های مختلف آسیاب و نسبت آب به دانه را آزمایش کنید تا زمانی که چیزی را که دوست دارید پیدا کنید.

فرنچ پرس (French Press)

این یک روش همه جانبه تر برای دم کردن قهوه است و واقعاً اجازه می دهد تا طعم دانه ها بدرخشند. فقط دانه هایتان را آسیاب کرده و همراه با مقداری آب داغ به فرنچ پرس اضافه کنید. بگذارید چند دقیقه بماند تا خیس بخورد و سپس پیستون را فشار دهید تا فیلتر شوند. قهوه به‌ دست ‌آمده تا حدودی قوی‌تر از پراور است، اما همچنان بسیار صاف و خوش‌طعم است.

کلد برو (Cold Brew)

این برای روزهای گرم تابستان عالی است. فقط دانه هایتان را آسیاب کرده و به ظرف مخصوص عصاره‌گیری کلد برو اضافه کنید. بگذارید 12 ساعت یا بیشتر در یخچال بماند و سپس تفاله ها را صاف کنید. قهوه سرد بسیار قوی است اما همچنین بسیار نرم و دارای اسیدیته کم می‌باشد.

بهترین روش رست کردن  قهوه گواتمالا

دانه های قهوه از گواتمالا عالی هستند زیرا می توانند از طیف گسترده ای از سبک های برشته کاری سربلند بیرون آیند. برای کسانی که قهوه‌ای سبک‌تر و با اسیدیته مشخص دوست دارند، می‌توانند آن را روشن تا متوسط برشته کنند و همچنان قهوه‌ای کامل با طعم‌های میوه ای داشته باشند.

رست های سبک‌تر گواتمالا می‌توانند طعم‌های سیب و پرتقال داشته باشند و با نت های شکلاتی همراه می‌شوند.

کسانی که رست تیره‌تری می‌خواهند می‌توانند با دانه گواتمالایی یک رست واقعاً خوب تهیه کنند. از آنجایی که آنها به طور طبیعی شیرین هستند و بادی کاملی دارند، می توانند رست تیره تر را تحمل کنند و یک فنجان صاف و لذت بخش را ارائه دهند

می توانید انتظار داشته باشید که طعم شکلات تلخ و آجیل برشته شده را با یک “تیره برشت گواتمالایی” بچشید. برای برخی از دانه ها، طعم تند و لطیفی وجود دارد که می تواند حتی به یک رست تیره تر نیز منتقل شود.

کلام آخر درباره قهوه گواتمالا

گواتمالا کشوری است که به خاطر آتشفشان‌ها، دریاچه‌ها و قهوه‌هایش معروف است. با داشتن ریزاقلیم‌های مختلف و شرایط رشد مناسب، تنوع خوبی در انواع قهوه‌های صادر شده از این کشور وجود دارد و برای کشاورزان قهوه مانند یک معدن طلا می‌ماند.

قهوه گواتمالا با بادی کامل متعادل، می تواند قوی و شیرین با اسیدیته ملایم باشد. همچنین دارای نت های طعمی پیچیده نیز هست. دانه های قهوه گواتمالا برای مخلوط هم استفاده می شود زیرا عطر آنها به مرکبات، میوه ها و ادویه جات و ترشی متمایل است.

ما خوشحالیم که صنعت قهوه در این کشور زیبا همچنان به رشد و توسعه و تولید قهوه عالی ادامه می‌دهد …

دفعه بعد که از یک فنجان دانه‌های قهوه گواتمالا لذت می‌برید، به یاد داشته باشید که این نوشیدنی بیش از یک نوشیدنی خوشمزه است – همچنین بخش مهمی از تاریخ و فرهنگ گواتمالا می‌باشد.

منابع:

Guatemalancoffee, Modernstandardcoffee, Adventure-life, Coffeefusion, Homegrounds, Perfectdailygrind